Ikkinchi sinfda ta'lim olayotgan 7-8 yoshlar atrofidagi bolakay muzqaymoq yeyish uchun kafega kirdi... Uning yoniga xizmat körsatish uchun ofitsiantka qiz keldi. Bolakay: "Shokoladli muzqaymog'iz bormi?" Qiz: "Hа bor, 1000 söm turadi" Bolakay hisob-kitob, qöshish-ayirishni endigina örganayotgan edi. U bolalarcha soddalik bilan qizdan söradi: "1000 söm pulim bor edi, ammo arzonroq muzqaymog'iz yöqmi?" Qizning jahli chiqdi, asabiy ovozda bolakayni jerkidi: "Bunchа ziqnа bola bölmasang, puling bölmasa senga kafeda muzqaymoq yeyishga nima bor...? 800 sömlik muzqaymoq bor, shu böladimi?" Bolakay: "Hа böladi, öshanisidan beraqoling",- deya jilmaydi. Oradan biroz vaqt ötgach, bolakay muzqaymoqni yeb tugatdi va chiqib ketdi. Ofitsiantka stolni yig'ishtirgani kelganida stol ustida turgan 200 söm pulga va bir parcha qog'ozga közi tushdi. Qog'ozda shunday yozilgandi: "1000-800=200 Opajon, bu 200 söm sizga, yaxshi xizmat qilganiz uchun rahmat..." Bolakay ofitsiantka qizga choy-chaqa berish uchun arzonroq muzqaymoq buyurtma qilgandi. Lekin qiz uni tushuna olmagandi. Qiz kulib turgan bolakay qiyofasini köz öngiga keltirdi- yu öz qöpolligidan yig'lab yubordi.....
